De dagen vliegen werkelijk voorbij; vanavond gaan we al weer naar huis. Wederom ontbijten we niet heel vroeg; we hebben meer dan genoeg tijd vandaag en we zijn toch al nooit zo goed in zo'n laatste dag, we moeten het nog wel een beetje vol zien te maken.
We pakken onze spullen, betalen de B&B, nemen afscheid van Magalie en rijden uiteindelijk tegen 11.00 uur weg. We gaan naar St. Paul de Vence. Een gezellig kunstenaarsdorpje waar we wat rondlopen en een colaatje drinken op het terras. Maar goed, tegen de tijd dat we hier uitgekeken zijn, is het nog maar 12.30 uur. Dus wat gaan we nu doen?
Aangezien we vandaag toch in Nice uit moeten gaan komen is het misschien een idee om naar de Promenade des Anglais te gaan.
Goed plan, dus we gaan opzeg. De oplettende lezer weet inmiddels dat wij 'iets' hebben met Nice en geregeld iets niet kunnen vinden. Zo ook de promenade. Tegen de tijd dat we er dan toch overheen rijden vinden we het hier niet bepaald gezellig. We spreken ons veto uit: een paar dorpen terug was de boulevard veel gezelliger en daar waren strandtentjes dus daar gaan we heen.
Zodoende eindigen we in een strandtent in Cagnes sur Mer aan de Promenade la Plage. Jurgen neemt een steak, ik heb zin in een hamburger. En het smaakt echt heerlijk. Af en toe waaien we bijna weg, maar het zonnetje schijnt, het is 26C dus wie doet ons wat!
Maar ook hier hebben we het op een gegeven moment wel gehad en je kunt toch ook niet tot in eeuwigheid blijven zitten dus we gaan nog even een stukje over het strand lopen en gaan ergens zitten. Tegen 17.30 gaan we dan toch maar richting vliegveld. We vliegen pas om 21.25 maar we weten nu echt niet meer wat we nog moeten doen. We gaan eerst de auto inleveren. Dat gaat bijna vanzelf. We hebben geen zin om 'm af te tanken dus kiezen we de optie dat zij dat doen. Daarna met de bus naar terminal 1. We zijn zo vroeg dat we de koffers nog niet eens af kunnen geven, dus we halen wat te drinken en gaan maar gewoon mensen kijken en wachten.
Een uurtje of 2 voor vertrek gaat dan toch de check-in open. Dus we geven direct de bagage af, en ook nu vragen ze of we de trolley in willen checken. Oké, prima. Op weg naar het eten (iets snels) en de taxfree shops. Ik wil wel parfum kopen maar het enige wat ik lekker vindt blijkt pour hommes te zijn 😄 Laat maar zitten dan. Wel zie ik nog lekkere badschuim van een mediterraans merk en Jurgen wil graag rode peper olijfolie dus hebben we toch nog iets om te kopen. Daarna nog een half uurtje wachten tot het boarden begint.
De terugweg is zelfs nog sneller dan de heenweg: 1 uur en 20 minuten. We vliegen nog een afscheidsrondje over Antibes (daag!) en zetten koers naar het noorden. Rond 22.50 landen we weer op Eindhoven. Het leuke daar: je haalt je koffer van de band en 5 meter later sta je buiten. Ideaal. Nu moeten we natuurlijk nog dat hele eind van 5 minuten naar de auto lopen. Echt heel prettig want we zitten in no time in de auto en 5 kwartier later zijn we, enigszins moe, weer thuis.
We kunnen terugkijken op een geweldige ervaring!
Na de drukke en lange dag van gisteren is het vandaag weer tijd voor een onvervalste rustdag. We staan lekker wat later op en krijgen van Magalie nog wat tips voor leuke plaatsjes in de buurt die we nog niet kennen. Volgens haar moeten we echt naar Le Bar sur Loup.
We rijden er na het ontbijt naartoe (ook nu wordt het croissantje node gemist) en zijn er eigenlijk zo. Daar blijkt het een wel héél authentiek en vooral slaperig dorpje te zijn, overigens wel prachtig gelegen, zo tegen een berg/heuvel aangekwakt. Maar werkelijk niets te beleven.
We zien nog wel het schattigste politiebureau ever, maar houden het daarna voor gezien.
We besluiten door te rijden naar Cannes. De boulevard daar is altijd lekker om over te slenteren, beetje windowshoppen, we zien wel. Cannes staat nog helemaal in het teken van het filmfestival. Er wordt nog van alles afgebroken, vrachtwagens staan midden op de boulevard en de rode loper ligt nog uit. Hier is dus ook niet zoveel aan.
Oplossing: stokbroodje, camembert en stinksalami halen en naar het strand! Het weer is heerlijk en we moeten ons echt goed insmeren om niet kreeftenrood te kleuren. We dippen onze tenen in het water maar dat is nog echt ijskoud, dus we blijven lekker op het strand. We hebben van Magalie een parasol geleend; het heeft zo zijn voordelen om in een B&B te verblijven!
Zo rond een uur of 6 gaan we maar weer eens naar de oude stad. Morgen gaan we tenslotte weer naar huis dus daar willen we nog wel een keer eten. Deze keer bij een ander restaurant. Jurgen wilde graag mosselen, ik zag een vegetarische pasta op de kaart die helaas niet zo lekker was als ik hoopte. Het waren 'droge pasta met gewokte groenten. Dus helemaal geen saus ofzo.
Nou ja, het ijsje wat we als toetje haalden maakte dat weer helemaal goed.
Rond een uur of 22.00 waren we weer terug in de B&B.
En toen was het eindelijk 25 mei!
Zoals we gisteren hadden bekeken wilden we de trein van 10.11 uur nemen vanuit Antibes, dus om op tijd bij het station te zijn.... even terugrekenen... moet de wekker om 08.00 uur. Het ontbijt is speciaal voor ons een kwartier eerder geserveerd worden maar dat was geen probleem. Zodoende zaten we net na 09.15 uur in de auto naar het station. We hadden mazzel want er was nog net een plekje op het parkeerterrein bij het station. Er was al veel activiteit, er stond een stampvolle trein op het ene perron, maar wij moesten toch echt vertrekken vanaf het andere perron. Omdat we geen zin hadden om als haringen in een ton te zitten, even gevraagd, en ja hoor: we konden in de (bijna) lege trein!
Bij elk gehucht werd er gestopt maar pas bij Nice Ville werd het echt druk met passagiers en werd er flink gepropt om iedereen in de trein te krijgen.
Na een stuk of 12 keer te zijn gestopt reden we dan tegen 11.00 uur het station van Monaco binnen. Het station is daar in de rotsen, dus geen idee of dit strikt genomen ondergronds is, maar zo zag het er wel uit. Op het station stond overal duidelijk aangegeven welke tribunes langs welke kant het station uit moesten lopen. Deze borden kwamen we overal 'in de stad' tegen, net zoals enorm veel dixies. Het was allemaal prima geregeld.
Toen we bijna bij het circuit waren bedachten we dat het ook wel lekker zou zijn om wat te eten te hebben en gelukkig zat de plaatselijke Spar op de route. Ik denk dat hij deze dag zijn complete jaaromzet heeft gedraaid want de foccacias, belegde broodjes en stokbrooden waren weer op op het moment dat ze werden bijgevuld. Toen ook wij hadden wat we wilden, een broodje, wat drinken en een extra stokbroodje, gingen we richting de herrie...
En herrie was het! De F1 race begint weliswaar pas om 14.00 uur maar voor die tijd reed de Renault cup. Dus wij kwamen aan terwijl die nog in volle gang was. Het klappen van de kleppen maakte behoorlijk wat herrie maar dat maakt het ook wel weer een hele belevenis.
We vonden al snel onze plaatsen op de tribune en installeerden ons om het de komende 5 uur vol te houden. Zitplaats is overigens een wat ruim begrip voor een stukje hout van ongeveer 40 bij 40 centimeter. Maar goed, we hebben een zitplaats. En wat voor een: we zitten recht tegenover de pitbox van Red Bull en die van Mercedes is daarnaast dus dubbel interessant. Net links daarvan stond een groot scherm dus we konden alles goed volgen.
We keken onze ogen uit. De sta tribune tegen de berg op stroomde langzaam vol: vrijdag leek het hier al de vrijmakrt met afgezette plaatsen en neergezette stoelen. Op alle hoge gebouwen in de stad waren partytenten/paviljoenen geplaatst en alle balkons stonden stampvol. Ook bij ons op de tribune was er al snel geen plaats meer over: druk, druk, druk. Naast mij zat een erg zenuwachtige man die telkens op zijn telefoon keek en zowat aan het springen was van de spanning.
Het duurde uiteindelijk toch nog wel lang voor er dan iets ging gebeuren. Om 12.30 uur was de rijdersparade. Op een 'platte kar' worden dan alle coureurs over het parcour gereden en daarbij worden ze geinterviewd. We merkten al snel dat er een 'dingetje' geweest was tussen Hamilton en Rosberg, de een was nogal chagrijnig, de ander totaal niet. Grappig.
Maar goed, dat duurt ongeveer 15 minuten en daarna duurt het nog eens 5 kwartier voor de start. Maar er was genoeg activiteit in de pitboxen om naar te kijken (en ik had stiekem een boek meegenomen) dus die tijd kwamen we wel door.
En toen, eindelijk, echt activiteit in de pits. En één voor één reden de auto's weg naar de grid voor het opwarmrondje. En toen merkten we al: de 'zing' is dan wel uit het geluid, de 'vroem' zit er nog behoorlijk hard in. Dus de oordoppen waren echt nodig! Wij hadden ze van huis meegenomen maar ze werden ook verkocht voor slechts € 3,50 per setje. Haha!
Niet lang daarna was het dan toch 14.00 uur geworden en de 72e Grand Prix van Monoca ging dan toch van start. Startopstelling: 1 Nico Rosberg, 2 Lewis Hamilton, 3 Daniel Ricciardo en 4 Sebastian Vettel. En het was een leuke race, er gebeurde tenminste nog eens wat! Zo viel Vettel al vrij snel uit en daar was hij natuurlijk niet blij mee. Wat je thuis niet meekrijgt maar op de tribune wel: hij liep heel chagrijnig terug naar zijn auto en het stinkt als iemand zijn motor opblaast. Geeft het geheel toch een extra dimensie. De man naast mij was ondertussen niet meer te houden. Toen we ergens op het scherm zagen dat er een botsing had plaatsgevonden zat hij letterlijk te springen op z'n plek en stootte hij me aan om te checken of ik het toch ook echt wel gezien had, haha!
Het was al snel duidelijk dat ook nu Mercedes weer oppermachtig was; elke keer kwamen eerst de 2 groen/grijze auto's voorbij, even later een blauwe van Red Bull en pas weer later de rest. Op zeker moment kreeg Hamilton nog problemen met zijn auto waardoor het nog even spannend was of Ricciardo hem toch nog in kon halen, helaas ging dit niet lukken (hier spreekt inderdaad een kleine 'dislike' voor Hamilton), maar dat maakt het laatste stukje wel spannend.
En toen kwam Rosberg als eerste over de finish en was het allemaal weer voorbij. Daar hadden we dan zolang naar uit gekeken... Maar: niet voordat we zagen hoe het podium werd bezet door Rosberg, Hamilton en Ricciardo (die een zoen kregen van Princes Charlene die de hele tijd keek of ze poep rook) en de bekende volksliederen werden gespeeld.
Net voor het einde van de race was gezegd dat we na afloop een half uurtje moesten blijven zitten. Ongetwijfeld had dit wat te maken met de werkelijk waar ENORME drukte terug naar het station.
We hadden gelezen dat er 35000 tribuneplaaten waren, dat is dus nog zonder alle sta plaatsen en officieuze plaatsen op balkons e.d. De schatting is dat 90% van de bezoekers met de trein komt. Dat moet dus allemaal weer terug naar het station. Om een en ander te kunnen coördineren was er een route uitgezet naar het station waar iedereen langs moest. Een deel van die route ging door een straatje van een meter of 6 breed, met oude, hoge panden langs de kanten. Aan het einde stond de gendarmerie de massa tegen te houden. Zij lieten steeds een grote groep mensen door en sloten dan de straat weer af. Op een gegeven moment besloten we om hier niet verder over na te denken; je zou van minder in paniek raken 😉
Uiteindelijk waren we tegen half 6 op het station. Daar hoorden we dat steeds elke derde trein tot Cannes reed, de overige treinen reden tot Nice. We hadden dus de keuze om hier twee treinen te wachten, of op het station van Nice. We bedachten dat we hier goed stonden en het wachten was ook zo gebeurd want om de 5 minuten stroomde het station weer vol en vertrok er weer een trein.
Tegen 18.45 uur waren we weer op het station van Antibes. Daar duurde het even voor we het parkeerterrein weer af waren (een of andere *piep* had zijn auto zo neergezet dat er niemand meer langs kwam en was toen uitgestapt) maar om 19.15 uur waren we bij de Mac voor een 'voedzaam diner'. Qua energie zat er meer niet meer in en bovendien hadden we gewoon honger.
Rond 20.30 waren we weer 'thuis', moe maar voldaan na een mooie dag!
We stonden op tijd op omdat het ontbijt tussen 08.00 en 10.00 geserveerd werd, alhoewel wij zeker niet om 8 uur aan tafel zaten.
Het is een lekker ontbijtje, maar een beetje jammer dat je dan in Frankrijk zit en er geen croissantje bij het ontbijt zit. Maar goed, lekker brood, eitje, koffie en jus dus gewoon prima.
Na het ontbijt gaan we richting Nice. In verband met de te verwachten drukte morgen en de onmogelijkheden om te parkeren in Monaco was het algemene advies om met de trein te gaan. Dus wij wilden even treinkaartjes halen in Nice en kijken waar we dan de auto kunnen parkeren. Nu is Nice niet echt onze stad, wij vinden Nice niet nice (...) dus we reden verkeer en konden het station niet vinden. Mind you: Nice heeft er 3. Best een prestatie dus om die alle drie te missen. Wij zijn niet voor een gat te vangen: Antibes kennen we vrij goed, dat ligt (vanaf Monaco gezien) achter Nice, dus dan halen we daar gewoon een kaartje voor de trein en parkeren we daar de auto. Zo gezegd, zo gedaan. We checken nog even wat voor ons de meest gunstige trein is (die van 10.11 uur) en daarna lopen we nog even het centrum van Anitbes in.
We kopen een stokbroodje, camembert, stinksalami en jus en gaan dit op het strand opeten. Het is heerlijk weer en we blijven er een tijdje zitten. Ondanks het insmeren zijn we toch nog een beetje verkleurd.
Tegen een uur of half 4 besluiten we terug te rijden en lekker te gaan niksen bij de B&B. Daar blijkt Magalie nog bezig te zijn met onze kamer, dus we hangen eerst even wat rond bij het zwembad en daarna gaan we in de achtertuin zitten.
Vanavond willen we niet weer in de bistro eten, dus we besluiten naar Antibes te rijden om in de oude stad te eten. Dat klinkt ver, maar het was maar iets meer dan een kwartiertje rijden. We komen terecht bij een pizzeria en de pizza's smaken heerlijk. En het toetje is uiteraard een ijsje van de ijstent waar ze heerlijk Italiaans schepijs verkopen.
Nadat Jurgen er letterlijk maanden op heeft moeten wachten is het nu eindelijk zo ver: We gaan naar Monaco om daar de F1 Grand Prix mee te maken.
We vliegen vanaf Eindhoven, en het vliegtuig gaat om 11.35 dus wij vertrokken rond een uur of 9 van huis en waren keurig op tijd op het vliegveld. We hadden een parkeerplaats gereserveerd op de verste weg gelegen P5, maar het is maar 5 minuten lopen voordat we in de vertrekhal staan. We zijn nog nooit vanaf Eindhoven gevlogen en we vinden het een schattig klein vliegveld.
We waren al ingecheckt, maar de rij voor het inchecken ging sneller dan die voor de bagage drop off, dus we kiezen toch voor die eerste. We hebben maar 1 koffer bijgeboekt, dat moet ons zelfs lukken voor 5 dagen, maar er wordt ook gevraagd om de handbagage kosteloos in te checken. Nou ja, we moeten toch al op de koffer wachten dus of dat er nu 1 of 2 zijn maakt dan ook niet zoveel uit.
Een kwartiertje later dan gepland stegen we op en een uur en 45 minuten later landden we, na een kleine omweg via de kust, op Nice Cote d'Azur airport. Toch even een andere beleving dan 12 uur rijden 😄
Het vliegveld van Nice vonden we dan weer verrassend groot. De bagage kwam al snel maar we moesten even zoeken voor we konden vinden waar we precies de auto op konden halen. Dat bleek toch ergens anders dan in de aankomsthal te zijn, dus we moesten met de shuttlebus naar terminal 2 en daar zat het kantoortje van Hertz. We hadden even een kleine discussie met de mevrouw achter de balie; nadat ze alvast een authorisatie op onze creditcard had gemaakt, vroeg ze ons ongezien te tekenen voor de schade op het formulier. Want, zo zei ze: we trust you so you trust us. Uhuh. Daar hadden we nu niet echt zin in dus uiteindelijk hebben we de greeter ook nog mee laten tekenen toen we de auto op gingen halen. We zijn tenslotte Gekke Henkie niet 😉
Jurgen was er allang klaar mee: die wilde alleen nog maar naar Monaco! Dus de koffers in de kofferbak van onze Fiat Punto en gaan!
Met de tribunekaarten voor de race op zondag, hadden we ook toegang tot de pitstraat op vrijdag. Uiteraard wilde Jurgen hier ook graag naar toe. Eenmaal in Monaco kostte het nogal wat moeite om allereerst een parkeerplaats te vinden en vervolgens de weg naar de ingang van de pits; veel is natuurlijk afgezet omdat het hier om een stratencircuit gaat, maar uiteindelijk lukte het toch nog om op een redelijke afstand de auto te parkeren. Terwijl we via de toeristische route naar de ingang van de pits lopen, kunnen we gelijk even checken waar onze 'stoelen' voor komende zondag zijn en het ziet er goed uit.
In de pits is het uiteraard erg druk; bij de minder bekende teams valt het nogal mee, maar hoe dichter we in de buurt van Ferari, Mercedes en Red Bull komen, hoe drukker het wordt. Op zeker moment kwam er een coureur langs waar iedereen foto's van ging maken. Wij dus ook en later hebben we het gecheckt en het bleek Pastor Maldonado van team Lotus. Toch leuk.
Nadat we wel weer genoeg hadden van dit circus gingen we dan richting de B&B in Le Rouret. Geheel tegen onze gewoonte in konden we het in een keer vinden en om 18.30 uur rijden we het parkeerterrein van ons tijdelijk onderkomen op. We worden vriendelijk verwelkomd door Magalie, de gastvrouw. Ze laat ons onze kamer zien die er zeer netjes uitziet, en geeft ons gelijk een tip voor het eten zo dadelijk.
De kamer is best ruim; heeft een vide met een tweede bed (waar je natuurlijk niets aan hebt), een mooie badkamer, zitje en toegang tot de achtertuin. In de gezamenlijke ruimte ligt een zwembad maar daar gaan we vast geen tijd voor hebben 😄
Nadat we de koffers binnen hebben gegooid is het de hoogste tijd om naar de bistro te gaan die Magalie ons had voorgesteld. Ze had wel gezegd dat het heel dichtbij was, maar wij dachten er het onze van en gingen toch met de auto. Het bleek al gauw een hele minuut rijden...
Het eten smaakte prima, we hadden beide een of andere steak met friet en sla. Bij het toetje bleek weer dat ons Frans wat roestig was: Jurgen bestelde fromage blanc en ik fromage. De fromage was de verwachte kaas, maar fromage blanc heeft daar natuurlijk niets mee te maken en is kwark. Ook lekker, maar dat waren we even vergeten 😁
We reden het hele stuk weer terug en gingen niet al te laat naar bed.
In 2013 wordt Jurgen 40 jaar. Ik vind dat een mooie gelegenheid om hem een speciaal cadeau te geven.
Het valt nog niet zo mee om iets leuks te verzinnen. Maar langzaam kom ik op het idee om kaarten voor een Formule 1 race te regelen. Hij is al jaren fan, en als ik een leuke race kan uitkiezen kunnen we er een paar dagen aan vast plakken. Uiteindelijk besluit ik dat als we dan toch zo iets gaan doen, het maar goed moet en het kaarten voor Monaco moeten worden. Bovendien is de race in mei, en omdat we pas na de schoolvakanties op zomer vakantie gaan breekt dat wel lekker het jaar. Dan hebben we ook in het voorjaar een lekker weekje weg.
Ik vraag aan een vriend advies voor welke tribune ik kaartjes moet kopen en bestel ze via m'n werkmail. Ik kan bijna m'n mond niet houden omdat ik het zo'n leuke verrassing vind, maar dan is Jurgen toch eindelijk jarig en kan ik m'n cadeau geven. Zoals ik al dacht is hij er erg blij mee, en hij vindt het supertof dat het dan ook nog kaarten voor Monaco zijn.
Inmiddels is het dan september dus kunnen we kijken voor vliegtickets, een huurauto en een verblijfplaats. In Monaco zelf verblijven is uiteraard behoorlijk onbetaalbaar, dus we zoeken wat in de omgeving. We zijn hier vrij bekend, wegens eerdere (korte) verblijven in de zomervakantie.
We komen via Booking.com uit bij een B&B in Le Rouret, een dorpje zo'n 10 minuten ten noorden van Antibes. Dat komt mooi uit want dan kunnen we vliegen op Nice en met de trein naar Monaco. We besluiten om er een soort van lang weekend van te maken: op vrijdag heen en op dinsdag weer naar huis.
We boeken vliegtickets bij Transavia, huren een auto via Sunnycars en dan is het wachten tot het 23 mei is!
Een uurtje of 2 voor vertrek gaat dan toch de check-in open. Dus we geven direct de bagage af, en ook nu vragen ze of we de trolley in willen checken. Oké, prima. Op weg naar het eten (iets snels) en de taxfree shops. Ik wil wel parfum kopen maar het enige wat ik lekker vindt blijkt pour hommes te zijn 😄 Laat maar zitten dan. Wel zie ik nog lekkere badschuim van een mediterraans merk en Jurgen wil graag rode peper olijfolie dus hebben we toch nog iets om te kopen. Daarna nog een half uurtje wachten tot het boarden begint. 
